1.dan BEOGRAD

Sletanje na aerodrom Nikola Tesla. Transfer do hotela. Večera. Noćenje.

2.dan BEOGRAD.

Doručak. Polazak u razgledanje grada autobusom i pešice. Beograd glavni grad Srbije, jedan od najstarijih gradova u Evropi koji je od davnina poznat kao značajno saobraćajno čvorište i kao raskrsnica puteva Istočne i Zapadne Evrope.Beograd leži na dve međunarodne reke, na ušću reke Save u Dunav i vode reka ga opasuju sa tri strane. Zbog takvog položaja, sa pravom je nazivan "kapijom Balkana" i "vratima Srednje Evrope". Najstariji arheološki nalazi sa njegovog područja sežu u peti milenijum pre nove ere. U strogom centru Beograda ispod današnje Palate Albanije pronadjeni su tokom njene gradnje 1938 godine skeleti neandertalca koji je poginuo u borbi sa mamutom čiji je skelet nadjen u blizini, što govori o naseljenosti prostora današnjeg Beograda još u praistorijsko doba. Na obali Dunava nalazi se praistorijski lokalitet Vinča, sa ostacima materijalne kulture praistorijskog čoveka. Pripadnici keltskog plemena su osnovali Singidunum u 3. veku pre nove ere, a ovaj grad se pominje i u antičkim izvorima. Kasnije, ovu teritoriju osvajaju Rimljani, a podelom Rimskog carstva 395. godine on postaje deo Vizantije. Sloveni su u 6. veku sve češće prelazili Dunav i trajno ostajali na ovom području, i tako je na kamenitoj uzvisini iznad ušća Save i nastalo njihovo naselje – Beli Grad. Naziv Beograd se prvi put pominje 878. Godine. Godine 1403. despot Stefan Lazarević veštim diplomatskim potezima dobija Beograd od Ugara i on tada po prvi put dobija status srpske prestonice. Beogradska tvrđava je najstariji kulturno-istorijski spomenik Beograda- utvrdjenje koje datira još iz prvog milenijuma, sagradjena je prvobitno kao palisada sa zemljanim bedemima ali se tokom vekova razvijala. Beograd koji danas poznajemo razvijao se oko ovog monumentalnog istorijskog zdanja, Boemska četvrt Skadarlija u centru grada, Konak kneginje LJubice - gradnja Konaka kneginje Ljubice započeta je 1829. godine, a završena 1830. godine i danas je jedan od retkih primera gradjanske arhitekture tog perioda, Kapetan Mišino zdanje-jedna od najpoznatijih građevina devetnaestog veka u Beogradu, u kojoj je smešten Rektorat Univerziteta u Beogradu i deo Filozofskog fakulteta, sagrađena je u periodu od 1857. do 1863. godine, prema planovima češkog arhitekte Jana Nevole. Nakon završetka izgradnje, kapetan Miša je poklonio ovo zdanje svojoj domovini u obrazovne svrhe, Stari dvor sa lokacijom u ulici kralja Milana je reprezentativno zdanje u Beogradu koje je podigao kralj Milan Obrenović izmedju 1881. I 1884. godine. U Starom dvoru je izmedju 1903 i 1921. godine živeo Petar I Karadjordjević, a izmedju 1921. i 1922. kralj Aleksandar I, dok je danas ovo velelepno zdanje sedište Skupštine grada Beograda. Novi dvor je velelepno zdanje u kojem se nalazi sedište Predsedništva Republike Srbije. Kao spomenik kulture nalazi se pod zaštitom države. Izgradjen je izmedju 1911. I 1922. godine, a tada je njegova svrha bila isključivo rezidencijalna. Zdanje Narodne skupštine- prvi projekat skupštine izradio je Konstantin Jovanović 1891. godine. Medjutim zbog političkih dogadjaja i ekonomskih uslova gradnja objekta je odložena nekoliko godina, i tada je poverena arhitekti Jovanu Ilkiću, pobedniku na novoraspisanom konkursu za projektovanje zgrade Narodne skupštine Srbije. Zvaničan početak gradnje palate označen je polaganjem kamna temeljca 27. avgusta 1907. godine u prisustvu kralja Petra I Karadjordjevića i prestolonaslednika Djordja, narodnih poslanika i diplomatskog kora. Hram Svetog Save - je najveći srpski pravoslavni hram na Balkanu, a izgradjen je na mestu gde je Kodža Sinan - paša navodno spalio mošti Svetog Save, osnivača srpske pravoslavne crkve. Izgradnja hrama otpočeta je 15. Septembra 1935. godine, a tada je patrijarh Varnava izvršio osvećenje temelja. Crkva Svetog Marka izgradjena je izmedju 1931. I 1940. godine ali je izbijanje Drugog Svetskog rata pomelo izgradnju, u tom periodu izvršeni su samo gradjevinski radovi Crkva Svetog Marka izgradjena je u srpsko-vizantijskom stilu, po modelu manastira Gračanica..... Ručak. Odlazak za Zemun. Nekada zaseban grad Zemun, a danas opština u sastavu Grada Beograda, je u 3. veku pre nove ere ovaj kraj je naselilo keltsko pleme Skordisci i nazvalo ga Taurunum. Najviša tačka Zemuna je brdo Gardoš, sa koga se pruža pogled na ceo Zemun, Dunav i centar Beograda. Tu je i 36 metara visoka Milenijumska kula, poznata i kao Kula Sibinjanin Janka, koju su 1896. podigle mađarske vlasti. Oblast oko Gardoša prepoznatljiva je po uskim ulicama sa kaldrmom i specifičnoj arhitekturi. U podnožju, na Zemunskom keju na obali Dunava nalaze se brojni restorani sa živom muzikom, kafići i klubovi. To je i popularno šetalište, stecište lokalnih alasa i umetnika, uz marine za čamce i galerije. Beograd ima toliko mnogo tajni jedna od njih krije ceo grad ispred površine grada, više od stotina pećina,kanala, tunela, pričaju priču o svojoj vezi sa carstvima i državama koje su vladale ovde tokom vekova. U petom veku Beogradsku tvrdjavu su uništili Huni i u ranom srednjem veku došlo je do navale varvarskih plemena. Legenda kaže da je čak Atilin grob leži na ušću Dunava i Save tačnije u samom srcu tvrdjave. Istoričari tvrde da je prva kafana u Evropi otvorena upravo na Dorćolu davne 1522. Tada se služila samo crna kafa te se pretpostavlja da otuda i potiče i naziv ove srpske institucije. Zbog svoje strateške lokacije na ušću dveju reka, između Zapada i Istoka, Beli grad je oduvek bio poprište istorijskih događaja. Oko Beograda su se vodile bitke u 115 ratova i on je bio sravnjen sa zemljom čak 44 puta. Povtatak u hotel. Večera. Noćenje.

3. dan BEOGRAD - TOPOLA/OPLENAC - SRPSKA SVETA GORA - SIROGOJNO - ZLATIBOR (240 km).

Doručak. Izvanredan geografski položaj gradića Topola, stvorio je preduslove da ovaj mali grad Šumadije postane političko administrativni centar oslobodjenog dela Srbije za vreme Karadjordja. Neposredno po preuzimanju kraljevske dužnosti 1903 godine, Kralj Petar I Karadjodjević je krenuo da ispuni amanet svojih roditelja i o svom trošku izgradi dinastičku grobnicu Karadjordjevića po uzoru na mnogobrojne slične vladarske mauzoleje u Evropi,a uskladu sa pravoslavnom hrišćanskom tradicijom. Kralj je izabrao sam vrh brežuljka tzv. Malog Oplenca. Hram Svetog Djordja i mauzolej dinastije Karadjordjević podignut je na samom vrhu stenovitog brda Oplenac. Nastavak putovanja ka Ovčarskoj-Kablarskoj klisuri. Na putu između Čačka i Užica, u živopisnoj klisuri Zapadne Morave, po prevojima i u podnožju planina Ovčara i Kablara nalazi se Srpska Sveta Gora U ovoj klisuri unedrilo se 12 svetinja. Na levoj strani zapadne Morave, pod Kablarom su manastiri: Blagoveštenje, Ilinje, Jovanje, Nikolje i Uspenje, a pod Ovčarom su: Vavedenje, Vaznesenje, Preobraženje, Svete Trojica i Sretenje.Ilinje je jedini neobnovljen manastir, dok ostali žive istinsku renesansu pravoslavlja – ispunjeni monaškim molitvama, a mesta su hodočašća vernika i turista. Pored manastira, u istom prostoru nalaze se još dva svetilišta: crkva Svetog Save i pećina Kađenica, svojevrsni sakralno-memorijalni objekat. Većina ovih manastira podignuta je u tursko vreme, kada su se pravoslavne bogomolje povlačile u vrleti, u skrovite, zabačene predele zemlje. Obilazak manastira Blagoveštenje koji se nalazi odmah iznad Ovčar Banje, u podnožju Kablara. Pretpostavlja se da potiče iz doba slavnih Nemanjića. Veći deo svoje istorije, ovaj manstir je bila „živa“ crkva sem u vreme kada je zbog svoje trošnosti morala biti napuštena. U XIX veku Joakim Vujić je zatiče spaljenu od Turaka. U njemu je svojevremeno zamonašen Patrijarh Pavle. Obilazak manastir Svete Trojice, u tišini, koja je potrebna za duboku i stalnu molitvu, na padinama Ovčara, nalazi se manastir Svete Trojice. Najstariji pisani pomen o manstiru potiče iz 1594/95. Godine. Crkva je jednobrodna građevina, primetan je uticaj raške graditeljske škole. Po arhitekturi je najlepši od svih manastira u Ovčarsko-Kablarskoj klisuri. Ručak. Nastavak putovanja za Sirogojno i obilazak muzeja “Staro selo”- muzeja na otvorenom u kojem se prikazuje arhitektura, unutrašnje uredjenje zgrada, način privredjivanja i organizacija porodičnog života. Prostire se na površini od 5 hektara i ima oko 50 objekata koji su dislocirani i preneti iz okolnih zlatiborskih sela. Spomenički kompleks crkve Svetih apostola Petra i Pavla iz XVIII veka i muzeja na otvorenom “Staro selo” 1983 godine stavljen je pod zaštitu zakona kao kulturno dobro-spomenik kulture od izuzetnog značaja. Nastavak puta do Zlatibora, po svemu trenutno najatraktivnija planina u Srbiji, taj atribut je ponela zbog mnogo čega što je takvom promoviše u našoj zemlji, Evropi, pa i šire. Blaga, sunčana leta, blage sunčane zime, prelepa proleća i topla jesen, razlog su turističkim posetama tokom cele godine. Zlatibor je lekovita banja, rekreativni centar, skijalište, centar kulturnih dešavanja i okupljanja ljudi sa svih strana. Brojna izletišta, povezanost sa svim okolnim turističkim destinacijama, Drvengrad, Šarganska osmica, Višegrad, Tara, Drinska regata, Tornik. Smeštaj u hotel. Večera. Noćenje.

4. dan ZLATIBOR - ŠARGANSKA OSMICA - TARA (80 km).

Doručak. Nastavak putovanja. Šarganska osmica je najatraktivnija turističko-muzejska železnica u Evropi među prugama uskog koloseka. Ona je remek delo svetskog industrijskog nasleđa. Gradeći je u periodu od 1921. do 1925. godine projektanti su visinsku razliku od Mokre Gore do Šargana (300 metara nadmorske visine, dužine 3,5 kilometra) premostili čuvenom ”osmicom” – petljom dugom oko 13,5 kilometara, iznad podnožja Jatara, sa dvadesetak tunela, nekoliko mostova i vijadukta, koji čine većinu pruge. Voz ”Ćira” je po prvi put zahuktao davne 1925.godine, a poslednju osmicu je napravio 28. februara 1974.godine, kada je pruga ukinuta. ŽTP Beograd je 1999. godine počeo obnovu Šarganske osmice u turističke svrhe i do danas je čitava pružna trasa revitalizovana, sa autentičnim staničnim objektima i sa originalnim starim vagonima. Kompozicija Nostalgija sastavljena od dve lokomotive i tri vagona i panoramski vagon danas je u funkciji turističke vožnje, a stanice Jatare i Mokra Gora adaptirane su u ugostiteljske objekte u kojima se turisti odmaraju i okrepljuju tokom vožnje. Vožnja šarganskom osmicom imala je svoju atraktivnost i u vreme dok je funkcionisala kao standardni železnički prevoz. Parnjača se probijala kroz stenovite tesnace i visoke useke između Šargana i Mokre Gore, trasom na kojoj pruga pravi neobičnu putanju u vidu broja 8, sa više mesta iz voza putnici su imali prilike da vide tri pruge u različitom nivou. Mnogi bi se uspaničili kada bi videli da im u susret dolazi drugi voz, ali nije bilo nikakve opasnosti jer je taj drugi voz bio u drugom prostornom odseku. Prolazeći trasom čuvene “osmice” dužine 13,5 km putniku je praktično nemoguće da odgonetne kojim je pravcem prošao voz i kuda tek treba da prođe. Daleko od užurbanosti modernog života, obogaćena prirodnim lepotama mokrogorskog kraja ova na tlu Evrope unikatna železnica, danas nam uz nostalgičan pisak parnjače oživljava romantičani duh prošlih dana. Divlji ambijent, slalom kroz krivine, tuneli. Avantura koja odražava gotovo zaboravljenu toplinu truckanja vozom. Ručak. Odlazak za Taru. Planina Tara ime je dobila po ilirskom gorštačkom plemenu Autorijata, koji su u bronzano doba živeli na njenim obroncima. Po bogatstvu i raznovrsnosti turističih vrednosti, ekološki očuvana prirodna sredina, planinski reljef sa umerenom nadmorskom visinom od 800-1500 m, pogodni tereni za zimske sportove, bogat i raznovrstan biljni i životinjski svet, blagotvorna klima, Drina sa veštačkim jezerima Zaovine i Perućac, daju ovoj planini veliku turističku vrednost što je čini konkurentnom u odnosu na Zlatibor i druge planine.Tara je od 13.jula 1981.god. Nacinalni park proglašena od strane Narodne skupštine SR Srbije i obuhvata površinu od 24.991,82 hektara.Briga o najlepšoj planini Zapadne Srbije 1981 god. poverena je JP Nacionalni park Tara. Pretpostavlja se da su trijaski krečnjaci, na severnim stranama Tare u tercijeru bili obala Panonskog mora. Zbog povoljne klime i zabačenosti na Tari je opstao relikt i endemit balkanskog poluostrva Pančićeva omorika, kao i mnogi drugi spomenici prirode, blago rečeno živi fosili. Smeštaj u hotel.Slobodno vreme. Večera. Noćenje.

5. dan TARA - KRSTARENJE KANJONOM REKE DRINE - BEOGRAD (170 km).

Doručak. Odlazak za Perućac - turističko naselje udaljeno od Bajine Bašte 13 km, na desnoj obali reke Drine. U neposrednoj blizini je velika brana hidrocentrale, odakle počinje jezero, dugačko 54 km, čiji se veličanstveni kanjon prostire sve do Višegrada. Na plovidbi dugačkoj 52 km uživaćete u lepoti prirode, u staništima biljnih i životinjskih vrsta Nacionalnog parka Tara, ušću reke Žepe u reku Drinu, proći će se kroz najuži deo kanjona, kroz kamp Stari Brod, pored manjih potoka i rečica, srednjovekovnih utvrđenja...Na desnoj, a delom i levoj obali Drine, s obe strane Rzava, koji se tu uliva u Drinu, na istoku Bosne i Hercegovine, prostire se grad Višegrad. Najveću atrakciju ovog grada predstavlja most preko Drine, koji je Mehmed-paša Sokolović podigao 1571. godine, a koji je u svom romanu Na Drini ćuprija opisao Ivo Andrić za koji je dobio Nobelovu nagradu za književnost. Od 2014. godine za posetioce je otvoren Andrićgrad, turistički kompleks, čiji je idejni tvorac režiser Emir Kusturica, a koji je inspirisan delima i likovima Ive Andrića. Grad je izgrađen od kamena i predstavlja mešavinu epoha i stilova koji su se smenjivali kroz istoriju ovog područja: vizantijski stil, otomanski period, renesansa, klasicizam. Plovidba kroz rečni tok koji krivuda i prolazi kroz useke, uživanje u zelenoj boji koja odmara oči i unosi iskonski mir u dušu posmatrača. Završetak puta kod hidrocentrale, koja je uzrok nastajanja akumulacionog jezera Perućac. Stvaranje veštačke akumulacije nije narušilo iskonsku lepotu ovog kraja, već je dopunila turističku razglednicu Bajine Bašte. Ručak. Povratak za Beograd u 18.30 sati. Dolazak u Beograd oko ponoći.